ระบบการเงินเบรตันวูดส์

ระบบการเงินเบรตันวูดส์ หมายถึง ระบบเงินตราระหว่างประเทศที่มุ่งเน้นให้ดอลลาร์สหรัฐเป็นศูนย์กลาง ซึ่งเกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ข้อตกลงทั่วไปเกี่ยวกับภาษีศุลกากร (GATT) เป็นเอกสารเสริมที่ออกในปี 1944 ในการประชุมเบรตันวูดส์ ร่วมกับข้อตกลงต่างๆ ที่ผ่านการอนุมัติในการประชุมดังกล่าว จะเรียกรวมกันว่า "ระบบเบรตันวูดส์" ซึ่งมีเนื้อหาหลักเกี่ยวกับการปล่อยให้มีการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราอย่างเสรี การปล่อยให้มีการเคลื่อนย้ายเงินทุนอย่างเสรี และการค้าขายอย่างเสรี เป็นระเบียบเศรษฐกิจพหุภาคีที่สามารถจัดการได้ภายใต้โครงสร้างของกลุ่มทุนของระบบทุนนิยม ซึ่งถูกวางหลักโดยสหรัฐอเมริกา เป้าหมายเพื่อสร้างการครอบงำทางเศรษฐกิจของอเมริกา

การสิ้นสุดของสถาบัน

การก่อตั้งระบบเบรตันวูดส์ได้ช่วยส่งเสริมการฟื้นฟูและพัฒนาเศรษฐกิจโลกหลังสงครามของระบบทุนได้อย่างมีนัยสำคัญ แต่ด้วยปัญหาวิกฤตดอลลาร์กับวิกฤตเศรษฐกิจของอเมริกาซึ่งเกิดขึ้นบ่อยครั้ง และการขัดแย้งภายในระบบ จึงประกาศสิ้นสุดลงในปี 1973 โดยระบบที่เกิดขึ้นแทนคือระบบอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัว

การเปลี่ยนแปลงของอัตราแลกเปลี่ยน

ในตอนแรก การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนอย่างยุติธรรมนั้นเป็นเรื่องยาก แต่ด้วยความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและการสื่อสาร ทำให้การกำหนดอัตราแลกเปลี่ยนกลายเป็นเรื่องที่ง่ายขึ้น ในช่วงทศวรรษ 1990 สืบเนื่องจากการเกิดขึ้นของคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ต ธนาคารเริ่มสร้างแพลตฟอร์มการซื้อขายของตนเอง ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ลูกค้าได้รับข้อมูลราคาที่เป็นปัจจุบัน เพื่อให้พวกเขาสามารถดำเนินการซื้อขายได้โดยไม่มีการหยุดชะงัก

การเข้าถึงการซื้อขาย FX สำหรับบุคคลทั่วไป

ขณะเดียวกัน บางกลุ่มที่มีความคิดทางการตลาดที่เฉียบแหลมเริ่มแนะนำแพลตฟอร์มการซื้อขายที่ใช้ฐานอินเทอร์เน็ตให้กับนักเทรดส่วนบุคคล ซึ่งกลุ่มการตลาดดังกล่าวนั้นคือที่รู้จักกันในชื่อ "โบรกเกอร์ฟอเร็กซ์ปลีก" และทำให้บุคคลทั่วไปสามารถทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราในขนาดที่เล็กลงได้ เช่นเดียวกับตลาดฟอเร็กซ์ระหว่างธนาคารที่มาตรฐานล็อตคือ 1,000,000 หน่วย แต่โบรกเกอร์ฟอเร็กซ์ปลีกจะอนุญาตให้นักลงทุนส่วนบุคคลสามารถซื้อขายขั้นต่ำเพียง 1,000 หน่วย

รูปแบบของโบรกเกอร์

ในอดีตการซื้อขายเงินตรามักจะจำกัดเฉพาะนักเก็งกำไรขนาดใหญ่และกองทุนที่มีเงินทุนสูง แต่ด้วยโบรกเกอร์ฟอเร็กซ์ปลีกและอินเทอร์เน็ต การเข้าถึงการซื้อขายเงินตราจึงกลายเป็นสิ่งที่ไม่ยากสำหรับบุคคลทั่วไป ในการเข้าสู่ตลาดนั้นไม่มีข้อกำหนดด้านขั้นต่ำอะไร แค่มีสัญญากับโบรกเกอร์ฟอเร็กซ์และเปิดบัญชีเพื่อทำการซื้อขายก็เพียงพอ

ประเภทของแพลตฟอร์มการซื้อขาย

โบรกเกอร์ส่วนใหญ่มีสองประเภท คือ 1. ผู้สร้างตลาด (Market Maker) หมายถึง สถาบันที่สามารถตั้งราคาซื้อขายเงินตราได้ด้วยตนเอง; 2. แพลตฟอร์มเครือข่ายการสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ (ECN) ซึ่งใช้ราคาที่ดีที่สุดจากสถาบันในตลาดระหว่างธนาคาร

การเทรดและค่าธรรมเนียม

หากคุณวางแผนจะไปฝรั่งเศสเพื่อรับประทานหอยทาก คุณต้องไปที่ธนาคารหรือสถานที่แลกเงินเพื่อแลกเปลี่ยนเงินสักพัก ในฐานะฝ่ายตรงข้ามในการซื้อขาย คุณต้องเห็นด้วยที่จะเปลี่ยนเงินตราของประเทศของคุณเป็นยูโรตามราคาที่เขากำหนด เช่น ถ้าธนาคารเสนอราคา Euro/USD ที่ 1.2000 และราคาขายที่ 1.2002 ราคาต่างระหว่างการซื้อขายคือ 0.0002 แม้ว่าจะดูเหมือนจำนวนที่น้อย แต่เมื่อคุณทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตราจำนวนมากทุกวัน นี่ก็เป็นกำไรที่มากสำหรับผู้สร้างตลาด

ความสำคัญของผู้สร้างตลาด

สามารถกล่าวได้ว่า ผู้สร้างตลาดนั้นคือเสาหลักของตลาดการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตรา โดยผู้สร้างตลาดจะเพิ่มสภาพคล่องในตลาดโดยการนำสัญญาขนาดใหญ่ซึ่งซื้อจากผู้ค้าส่งเงินตรามาขายเป็นสัญญาขนาดเล็กให้กับตลาด ถ้าไม่มีผู้สร้างตลาดปลีก บุคคลเช่น Zhang San หรือ Li Si ก็จะยากในการทำการซื้อขายแลกเปลี่ยนเงินตรา

การทำงานของแพลตฟอร์ม ECN

แพลตฟอร์ม ECN หรือ เครือข่ายการสื่อสารอิเล็กทรอนิกส์ สามารถจับคู่คำสั่งซื้อขายของลูกค้าโดยอัตโนมัติที่ราคาที่กำหนด ราคาที่กำหนดเหล่านี้มาจากผู้สร้างตลาดต่างๆ ธนาคาร และนักเทรดอื่นๆ ที่ใช้งาน ECN ไม่ว่าจะคำสั่งซื้อขายใดๆ ที่มีผลเมื่อใด ราคาที่ดีที่สุดจะถูกค้นพบในแพลตฟอร์ม ECN นอกจากนี้ ด้วยความสามารถในการกำหนดราคาเองของนักเทรด ค่าคอมมิชชั่นที่เรียกเก็บโดยโบรกเกอร์ ECN จะต่ำมาก

การเรียนรู้เกี่ยวกับการซื้อขายฟอเร็กซ์

อัตราส่วนต่างและค่าธรรมเนียมที่ต่ำ ทำให้ค่าธรรมเนียมการซื้อขายของนักเทรดต่ำลงเมื่อใช้บริการจากโบรกเกอร์ ECN อย่างไรก็ตาม สิ่งนี้ยังไม่เพียงพอในการทำความเข้าใจภาพรวมทั้งหมดของตลาดฟอเร็กซ์ แทบทุกๆ การซื้อขายจะใช้เวลาซึ่งหมายความว่า คุณรู้หรือไม่ว่าคุณควรทำการเทรดเมื่อใด