วิธีการตั้งราคาอัตราแลกเปลี่ยน

วิธีการตั้งราคาอัตราแลกเปลี่ยน (ExchangeQuotation): การกำหนดอัตราส่วนระหว่างสกุลเงินสองสกุลที่แตกต่างกัน ต้องมีการกำหนดว่าสกุลเงินของประเทศไหนจะใช้เป็นมาตรฐาน เนื่องจากมาตรฐานที่กำหนดแตกต่างกัน จึงมีวิธีการตั้งราคาอัตราแลกเปลี่ยนที่แตกต่างกันหลายวิธี วิธีที่ใช้บ่อยรวมถึงวิธีการตั้งราคาแบบตรง, แบบอ้อม และแบบดอลลาร์

วิธีการตั้งราคาแบบตรง

วิธีการตั้งราคาแบบตรง หรือที่เรียกว่าการตั้งราคาแบบต้องจ่าย เป็นการคำนวณว่าเราจะต้องใช้สกุลเงินของประเทศเราเท่าไหร่ในการแลกสกุลเงินต่างประเทศที่มีหน่วยกำหนด (เช่น 1, 100, 1000, 10000) ซึ่งก็เหมือนกับการคำนวณว่าว่าเราต้องจ่ายสกุลเงินของเราเท่าไหร่เพื่อซื้อสกุลเงินต่างประเทศ ดังนั้นจึงเรียกว่าการตั้งราคาแบบต้องจ่าย ประเทศส่วนใหญ่ในโลก รวมทั้งจีน ใช้วิธีการตั้งราคาแบบตรง ในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศ สกุลเงินเยน, ฟรังก์สวิส, และดอลลาร์แคนาดาต่างก็เป็นวิธีการตั้งราคาแบบตรง เช่น ราคาของเยนอยู่ที่ 119.05 หมายความว่า 1 ดอลลาร์แลกกับ 119.05 เยน

ในกรณีของวิธีการตั้งราคาแบบตรง หากจำนวนเงินของสกุลเงินต่างประเทศที่สามารถแลกได้มากกว่าก่อนหน้านี้ แสดงว่า มูลค่าของสกุลเงินต่างประเทศสูงขึ้น หรือมูลค่าของสกุลเงินในประเทศต่ำลง ซึ่งเรียกว่าอัตราแลกเปลี่ยนสูงขึ้น; หากต้องใช้สกุลเงินของน้อยกว่าที่ผ่านมาเพื่อแลกสกุลเงินต่างประเทศเดียวกัน แสดงว่ามูลค่าของสกุลเงินต่างประเทศลดลง หรือมูลค่าของสกุลเงินในประเทศสูงขึ้น ซึ่งเรียกว่าอัตราแลกเปลี่ยนต่ำลง

วิธีการตั้งราคาแบบอ้อม

วิธีการตั้งราคาแบบอ้อม หรือที่เรียกว่าการตั้งราคาแบบต้องได้รับ เป็นการใช้มาตรฐานของสกุลเงินในประเทศหนึ่ง (เช่น 1 หน่วย) เพื่อคำนวณว่าสกุลเงินต่างประเทศจำนวนเท่าไหร่ที่จะได้รับ ในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างประเทศ สกุลเงินยูโร, ปอนด์, และดอลลาร์ออสเตรเลียจะใช้วิธีการตั้งราคาแบบอ้อม เช่น ยูโรอยู่ที่ 0.9705 หมายความว่า 1 ยูโรแลกกับ 0.9705 ดอลลาร์

ในวิธีการตั้งราคาแบบอ้อม จำนวนเงินของสกุลเงินในประเทศจะคงที่ ในขณะที่จำนวนเงินของสกุลเงินต่างประเทศจะเปลี่ยนแปลงตามมูลค่าของสกุลเงินในประเทศ หากจำนวนเงินที่สามารถแลกเงินต่างประเทศด้วยจำนวนเงินในประเทศลดลง แสดงว่ามูลค่าของสกุลเงินต่างประเทศสูงขึ้น และมูลค่าของสกุลเงินในประเทศต่ำลง ซึ่งหมายความว่าอัตราแลกเปลี่ยนสูงขึ้น; หากจำนวนเงินที่สามารถแลกได้เพิ่มขึ้น แสดงว่ามูลค่าของสกุลเงินต่างประเทศต่ำลง และมูลค่าของสกุลเงินในประเทศสูงขึ้น

การตั้งราคาแบบสองทาง

ราคาที่เสนอในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนมักจะเป็นราคาสองทาง โดยที่ผู้เสนอราคาจะให้ทั้งราคาซื้อและราคาขายแก่ลูกค้า ลูกค้าสามารถตัดสินใจในการซื้อหรือขายได้ ราคาซื้อและราคาขายที่แตกต่างกันยิ่งน้อยลง จะหมายถึงต้นทุนที่น้อยลงสำหรับนักลงทุน ในการซื้อขายระหว่างธนาคาร จุดต่างของราคามักจะอยู่ที่ 2-3 จุด ราคาที่ธนาคาร (หรือผู้ค้า) เสนอให้ลูกค้าแตกต่างกันไป โดยปกติจุดต่างในตลาดต่างประเทศคือ 3-5 จุด ในฮ่องกงคือ 6-8 จุด และในตลาดในประเทศอยู่ที่ 10-50 จุด

วิธีการตั้งราคาแบบดอลลาร์

ใช้ในตารางการซื้อขายในตลาดอัตราแลกเปลี่ยน วิธีการตั้งราคาแบบดอลลาร์ หรือที่เรียกว่าการตั้งราคาแบบนิวยอร์ก ในวิธีการนี้ ทุกประเทศใช้ดอลลาร์สหรัฐเป็นมาตรฐานในการประเมินมูลค่าของสกุลเงินของแต่ละประเทศ (คือใช้ดอลลาร์ในจำนวนที่กำหนดเพื่อตั้งราคาแลกเปลี่ยนสกุลเงินอื่นๆ) สำหรับการซื้อขายที่ไม่ใช่ดอลลาร์ จะคำนวณอัตราแลกเปลี่ยนระหว่างสกุลเงินตามอัตราที่แต่ละประเทศมีต่อดอลลาร์ ณ ที่นี้ควรสังเกต ว่านอกจากปอนด์, ยูโร, ดอลลาร์ออสเตรเลีย และนิวซีแลนด์แล้ว วิธีการตั้งราคาแบบดอลลาร์จะถูกใช้เป็นที่แพร่หลายในการค้าระหว่างประเทศ

ลักษณะเฉพาะของวิธีนี้คือ สกุลเงินทุกสกุลในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนจะถูกเสนอราคาในดอลลาร์ และยกเว้นสกุลเงินเช่นปอนด์จะใช้การตั้งราคาแบบตรง