ความสำคัญของสำรองเงินตราต่างประเทศ

เมื่อก่อนผู้คนมักเน้นบทบาทของการสำรองเงินตราระหว่างประเทศที่มีความเป็นจริง ซึ่งชัดเจนในการใช้ “ทองคำและเงิน” เพื่อสนองความต้องการในการนำเข้า ชำระหนี้ และแทรกแซงตลาดแลกเปลี่ยนเงินตรา อย่างไรก็ตามตั้งแต่ช่วงปี 1990 เป็นต้นมา วิกฤตหลายครั้งทำให้บทบาทของสำรองเงินตราต่างประเทศเปลี่ยนไปอย่างมาก หลี่หยาง วิเคราะห์ข้อเรียนรู้จากวิกฤตเหล่านี้ดังนี้:

ปัญหาของประเทศที่กำลังพัฒนา

ประการแรก ประเทศที่กำลังพัฒนามักมีความเปราะบางในภาคเศรษฐกิจจริงและระบบการเงิน ซึ่งปัจจัยเหล่านี้สามารถกระตุ้นให้เกิดการโจมตีค่าเงินโดยทุนเก็งกำไรระหว่างประเทศ ประการที่สอง ในบริบทที่การทำให้การเงินเป็นสากลมีความลึกซึ้งมากขึ้น การพึ่งพาสำรองเงินตราต่างประเทศเพื่อรักษาระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงไว้ ของประเทศที่กำลังพัฒนาเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ ประการที่สาม ในบริบทของการทำให้การเงินเป็นสากล ความชอบธรรมของสกุลเงินขนาดเล็กใน เศรษฐกิจขนาดเล็กได้ค่อยๆ หายไป

วิกฤตการเงินในเอเชีย

วิกฤตการเงินในเอเชียได้เปิดเผยจุดอ่อนของประเทศที่กำลังพัฒนาที่ยึด ระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงไว้ ดังนั้นจึงเกิดกระแสการเปลี่ยนจากระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงไว้ สู่ระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ลอยตัว พร้อมกับปัญหาที่เกิดขึ้น

คำอธิบายการเปลี่ยนแปลง

ตามทฤษฎีเศรษฐศาสตร์ ในระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ลอยตัว การแทรกแซงของหน่วยงานการเงินของแต่ละประเทศในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราจะลดลงมาก และไม่จำเป็นต้องเก็บสำรองเงินตราระหว่างประเทศมากมาย อย่างไรก็ตาม ประเทศที่กำลังพัฒนาและประเทศที่กำลังเปลี่ยนแปลง หลังจากทิ้งระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงไว้ กลับมีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน สำรองเงินตราต่างประเทศ

สาเหตุการถือครองสำรองเงินตราต่างประเทศจำนวนมาก

เพื่ออธิบายปรากฏการณ์เหล่านี้ จึงต้องมีการมองใหม่เกี่ยวกับฟังก์ชันการสำรอง อย่างเฉพาะเจาะจง ประเทศที่กำลังพัฒนาตอนนี้ถือครองสำรองเงินตราต่างประเทศจำนวนมาก เนื่องจากเหตุผลสำคัญสามประการ

ข้อดีของสำรองเงินตราระหว่างประเทศ

ประการแรก การมีสำรองเงินตราระหว่างประเทศจะช่วยเพิ่มความน่าเชื่อถือของนโยบายการเงิน และเสถียรภาพของอัตราแลกเปลี่ยน ตามทฤษฎีใหม่ สำรองเงินตราระหว่างประเทศ ไม่ได้หมายถึงการใช้ แต่เป็นการรักษาความเชื่อมั่น ต่อเงินตราของประเทศ และความสามารถในการแทรกแซงของรัฐบาลต่อตลาด ในกรอบใหม่นี้ ประเทศต่าง ๆ ได้ละทิ้งระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ตรึงไว้ แต่ในความเป็นจริงยังคงรักษาระดับอัตราแลกเปลี่ยนที่ค่อนข้างมั่นคงไว้ด้วยการมีสำรองเงินตรา ที่สูง ทำให้ทุนเก็งกำไรระหว่างประเทศไม่สามารถคาดการณ์การเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนได้

ลดความเสี่ยงของการกระจายเงินตรา

ประการที่สอง การมีสำรองเงินตราระหว่างประเทศที่เพียงพอสามารถลดความเสี่ยง ของการกระจายเงินตราได้ ตราบใดที่อัตราแลกเปลี่ยนมีความตรึงแน่น การกระจายเงินตราจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตามในกรอบของระบบอัตราแลกเปลี่ยนที่ลอยตัวและ การมีสำรองเงินตราระหว่างประเทศที่สูง การกระจายเงินตราจะไม่มีความสามารถในการทำกำไร

เพิ่มความมั่งคั่งของชาติ

ประการที่สาม การมีสำรองเงินตราระหว่างประเทศสามารถเพิ่มความมั่งคั่งของชาติ จนถึงปัจจุบันยังมีหลายคนที่วิจารณ์เกี่ยวกับระบบการเงินของจีน ว่าอยู่ในสภาพที่เลวร้าย แต่ถ้าหากพูดถึงสำรองเงินตราที่มีมากกว่า 6600 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ...

ข้อควรรู้เกี่ยวกับสำรองเงินตราของจีน

พูดถึงสำรองเงินตราของจีน มีประเด็นที่ต้องทำความชัดเจน ประการแรก แหล่งที่มาของสำรองเงินตราของจีนมีสี่แหล่ง ได้แก่ ยอดเกินดุลบัญชีเดินสะพัด ยอดเกินดุลบัญชีเงินทุน เงินทุนที่ไม่ระบุที่มาชัดเจน และเงินฝากสกุลเงินต่างประเทศของประชาชนในประเทศ

อัตราผลตอบแทนจากการสำรอง

หนึ่งในข้อกังวลล่าสุดเกี่ยวกับผลตอบแทนจากการสำรองเงินตราต่างประเทศ คือมีผู้กล่าวว่าผลตอบแทนต่ำมาก การสะสมมีมากมาย นับว่าเป็นการสิ้นเปลือง ในขณะเดียวกัน อัตราผลตอบแทนจากการสำรองเป็นข้อมูลที่ลับ ซึ่งเจ้าหน้าที่การเงินไม่สามารถเปิดเผยได้ ผู้คนทั่วไปก็ไม่รู้ความจริง

ปัญหาที่เกิดจากการสำรองเงินตรา

แต่อย่างไรก็ตาม การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วของสำรองเงินตรา ก็ยังมีปัญหามากมาย ประการแรกคือผลกระทบต่อทั้งนโยบายการเงิน ประการที่สองมีความเสี่ยงจากการถือสำรองในหลายสกุลเงิน นอกจากนี้ยังมีประเด็นเกี่ยวกับการประสานงานกับนโยบายเศรษฐกิจมหภาคอีกด้วย

ข้อสรุป

ตามการวิเคราะห์ข้างต้น การเพิ่มขึ้นของสำรองเงินตราต่างประเทศในประเทศที่กำลัง พัฒนาและประเทศในระยะการเปลี่ยนแปลง อาจเป็นปรากฏการณ์ในระยะยาว ตราบใดที่ภูมิภาคเอเชียไม่ได้จัดตั้งรูปแบบของสหภาพเงินตรา หรือระบบเงินตราโลกไม่เป็นเอกภาพ ยกเว้นสหรัฐอเมริกาและประเทศในสหภาพยุโรป