การจำแนกประเภทของสกุลเงินต่างประเทศ

1. ตามระดับการจำกัดในการแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ สามารถแบ่งออกเป็น สกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างอิสระ, สกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างจำกัด และสกุลเงินที่ใช้บันทึก (บัญชี) สกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างอิสระคือสกุลเงินที่ใช้กันมากที่สุดในกระบวนการชำระเงินระหว่างประเทศ สามารถซื้อขายได้อย่างเสรีในตลาดการเงินระหว่างประเทศ และสามารถชำระหนี้ได้โดยไม่จำกัด รวมถึงสามารถแลกเปลี่ยนกับสกุลเงินอื่น เช่น ดอลลาร์สหรัฐ, ดอลลาร์ฮ่องกง, ดอลลาร์แคนาดา เป็นต้น สกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างจำกัดคือสกุลเงินที่ไม่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นสกุลเงินอื่นหรือชำระเงินในประเทศที่สามได้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากประเทศผู้ออกเงิน ซึ่งองค์การการเงินระหว่างประเทศได้กำหนดว่าสกุลเงินที่มีการจำกัดในการชำระเงินและการโอนเงินระหว่างประเทศถือเป็นสกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างจำกัด สกุลเงินของประเทศกว่า 50% ในโลกถือว่าเป็นสกุลเงินที่แลกเปลี่ยนได้อย่างจำกัด รวมถึงเงินหยวนด้วย สกุลเงินที่ใช้บันทึกหรือสกุลเงินที่ใช้ในการไกล่เกลี่ย คือสกุลเงินที่ถูกบันทึกในบัญชีธนาคารที่กำหนดโดยทั้งสองฝ่าย ไม่สามารถแลกเปลี่ยนเป็นสกุลเงินอื่นได้หรือชำระเงินในประเทศที่สามได้

ประเภทของสกุลเงินตามแหล่งที่มาและการใช้งาน

2. ตามแหล่งที่มาของสกุลเงินและการใช้งาน สามารถแบ่งออกเป็น สกุลเงินการค้า, สกุลเงินที่ไม่ใช่การค้า และสกุลเงินการเงิน สกุลเงินการค้า หรือที่เรียกว่า สกุลเงินการค้าสินค้าคือสกุลเงินที่มาจากหรือใช้ในการค้าระหว่างประเทศ ซึ่งเป็นวิธีการชำระเงินระหว่างประเทศที่เกิดจากการหมุนเวียนสินค้าระหว่างประเทศ สกุลเงินที่ไม่ใช่การค้าคือสกุลเงินทั้งหมดที่ไม่รวมอยู่ในสกุลเงินการค้า เช่น สกุลเงินที่เกี่ยวข้องกับบริการ, เงินโอนจากแรงงานต่างชาติ และสกุลเงินการบริจาคอื่น ๆ สกุลเงินการเงินแตกต่างจากสกุลเงินการค้าและสกุลเงินที่ไม่ใช่การค้า เพราะเป็นสินทรัพย์ทางการเงิน เช่น สกุลเงินที่ซื้อขายในตลาดธนาคารระหว่างกัน ไม่ได้มาจากการค้าหรือใช้ในการค้า แต่เพื่อการบริหารตำแหน่งทางการเงินในสกุลเงินต่าง ๆ การเคลื่อนย้ายเงินทุนระหว่างประเทศจะต้องแสดงในรูปของเงินตรา อาจเป็นการลงทุนโดยตรงหรือการลงทุนอย่างไม่เป็นทางการ ซึ่งสร้างสินทรัพย์ทางการเงินที่เคลื่อนที่ระหว่างประเทศ โดยเฉพาะปริมาณของเงินทุนระหว่างประเทศที่มีมากมาย การซื้อขายที่บ่อยครั้ง และผลกระทบที่ลึกซึ้งจึงต้องได้รับความสนใจจากหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเป็นพิเศษ

การจำแนกประเภทตามแนวโน้มของอัตราแลกเปลี่ยน

3. ตามแนวโน้มของอัตราแลกเปลี่ยน สกุลเงินจะถูกแบ่งออกเป็น สกุลเงินที่แข็งค่าและสกุลเงินที่อ่อนค่า สกุลเงินหมายถึงสกุลเงินที่เฉพาะเจาะจง เช่น สกุลเงินดอลลาร์สหรัฐหมายถึงการใช้ดอลลาร์เป็นวิธีการชำระเงินทางการระหว่างประเทศ; สกุลเงินปอนด์หมายถึงการใช้ปอนด์; สกุลเงินเยนหมายถึงการใช้เยน ในตลาดอัตราแลกเปลี่ยนต่างประเทศ อัตราแลกเปลี่ยนของสกุลเงินแต่ละสกุลจะเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอเนื่องจากสาเหตุต่างๆ ดังนั้นตามการเคลื่อนไหวของอัตราแลกเปลี่ยนและค่าของสกุลเงิน เราจึงสามารถจำแนกสกุลเงินว่าเป็นสกุลเงินที่แข็งค่าหรืออ่อนค่า ซึ่งเรียกว่า สกุลเงินที่มีค่าจริง (Hard Currency)และสกุลเงินที่มีค่าต่ำ (Soft Currency) สกุลเงินที่แข็งค่าหมายถึงสกุลเงินที่มีมูลค่าที่แข็งแกร่ง และมีกำลังในการซื้อที่สูง มีแนวโน้มในการเพิ่มขึ้น สกุลเงินที่อ่อนค่าอาจเปลี่ยนแปลงเป็นสกุลเงินที่แข็งค่าหรือในทางกลับกัน เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจและการเมืองภายในแต่ละประเทศมีการเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ สถานะของสกุลเงินที่แข็งค่าหรืออ่อนค่าจึงไม่คงที่ ในวันนี้สกุลเงินที่แข็งค่าก็อาจกลายเป็นสกุลเงินที่อ่อนค่าในวันถัดไปและในทางกลับกัน