ตัวชี้วัดการวิเคราะห์ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราคืออะไร?

ตัวชี้วัดทางเทคนิคคือแนวคิดที่สำคัญและค่อนข้างทั่วไป นักซื้อขายที่ดีจะต้องมีความเข้าใจเกี่ยวกับตัวชี้วัดทางเทคนิคเป็นอย่างดี ตัวชี้วัดที่ใช้ในการวิเคราะห์ทางเทคนิคมีหลายประเภท โดยแต่ละตัวเป็นผลสืบเนื่องจากการศึกษาและการวิจัยของนักวิจัย การวิเคราะห์ตัวชี้วัดทางเทคนิคเป็นวิธีการวิเคราะห์เชิงปริมาณโดยอิงจากวิธีการสถิติและใช้สูตรการคำนวณที่ซับซ้อนในการตัดสินใจเกี่ยวกับแนวโน้มอัตราแลกเปลี่ยน ซึ่งรวมถึงตัวชี้วัดโมเมนตัม, ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์, ดัชนีแบบสุ่ม เป็นต้น เนื่องจากการวิเคราะห์เหล่านี้มักต้องการซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ จึงเหมาะสำหรับนักลงทุนที่ทำการซื้อขายในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราขั้นเริ่มต้น อย่างไรก็ตาม ตัวชี้วัดทางเทคนิคเป็นเครื่องมือที่นักค้าระดับมืออาชีพในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราสากลให้ความสำคัญอย่างมากสำหรับการวิเคราะห์และคาดการณ์อัตราแลกเปลี่ยน

การใช้ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์ (RSI)

ดัชนีความแข็งแกร่งสัมพัทธ์สะท้อนถึงการเปรียบเทียบความแข็งแกร่งของผู้ซื้อและผู้ขายในตลาด ซึ่งค่าตัวชี้วัดจะอยู่ระหว่าง 0-100 เมื่ออยู่ใกล้ 20 แสดงว่าฝ่ายขายมีความแข็งแกร่งมาก หลังจากนั้นจะมีสัญญาณขายมากขึ้นและใกล้ถึงจุดต่ำสุด จะเป็นช่วงเวลาซื้อ; เมื่ออยู่ใกล้ 80 แสดงว่าฝ่ายซื้อมีความแข็งแกร่งมาก ตลาดเกือบจะมีการซื้อมากเกินไป จะมีการสร้างจุดสูงสุดในระยะสั้นและเป็นช่วงเวลาขาย

ในกรณีทั่วไป เมื่อเส้นเร็ว (เส้นที่มีการเคลื่อนไหวบ่อย) อยู่ใกล้ 80 และตัดลงผ่านเส้นช้า (เส้นที่เคลื่อนไหวค่อนข้างช้า) จะเป็นสัญญาณขาย; เมื่อเส้นเร็วอยู่ใกล้ 20 และตัดขึ้นผ่านเส้นช้า จะเป็นสัญญาณซื้อ

การใช้ค่าเฉลี่ยเคลื่อนที่แบบโมเมนตัม (MACD)

ดัชนีนี้สะท้อนถึงแนวโน้มและความแรงของราคาในตลาด ค่าดัชนีทั่วไปจะอยู่ระหว่าง 5 บวกหรือลบ เมื่อค่าบวกแสดงว่านี่คือตลาดขาขึ้น (ตลาดกระทิง); ถ้าลบแสดงว่าตลาดขาลง (ตลาดหมี)

เมื่อ MACD อยู่ต่ำกว่า 0 เป็นเวลานาน และค่าค่อยๆ เพิ่มขึ้น ถ้าผ่าน 0 จะเป็นสัญญาณซื้อ; เมื่อเส้นเร็วตัดขึ้นผ่านเส้นช้าในขณะที่อยู่ที่ 0 ก็จะเป็นสัญญาณซื้อ

เมื่อ MACD อยู่สูงกว่า 0 เป็นเวลานานและค่าค่อยๆ ลดลง ถ้าผ่าน 0 จะเป็นสัญญาณขาย; เมื่อเส้นเร็วตัดลงผ่านเส้นช้าในขณะที่อยู่ที่ 0 ก็จะเป็นสัญญาณขาย

การใช้ดัชนีสุ่ม (KDJ)

ดัชนี KDJ สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงความแข็งแกร่งในตลาด และคล้ายกับ RSI โดยค่าจะอยู่ระหว่าง 0-100 เมื่ออยู่ใกล้ 20 แสดงว่าตลาดขายเกิน; เมื่ออยู่ใกล้ 80 แสดงว่าตลาดซื้อเกิน นักลงทุนสามารถใช้หลักการนี้ในการเลือกกลยุทธ์การลงทุน

เมื่อเส้นเร็วอยู่ใกล้ 20 และตัดขึ้นผ่านเส้นช้า จะเป็นสัญญาณซื้อ; เมื่ออยู่ใกล้ 80 และตัดลงผ่านเส้นช้า จะเป็นสัญญาณขาย

การใช้ตัวชี้วัดอย่างยืดหยุ่น

ตัวชี้วัดการวิเคราะห์ทางเทคนิคมีจุดอ่อน และไม่สามารถใช้กันได้อย่างตายตัว ต้องมีการวิเคราะห์ตามสภาวะตลาดและพื้นฐานอื่น ๆ

1. การเลือกตัวชี้วัดที่แตกต่าง

ตัวชี้วัดที่ใช้ในการวิเคราะห์มีมากมาย และการเลือกว่าตัวไหนดีที่สุดไม่มีมาตรฐานที่ยึดถือ นักลงทุนสามารถเลือกตามความชอบและความเข้าใจ ตลอดจนได้รับคำแนะนำจากประสบการณ์ในตลาด ตัวชี้วัดที่ใช้ได้ดีในตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราคือ KDJ, RSI, และ MACD

2. การเลือกพารามิเตอร์ตัวชี้วัด

โดยทั่วไปแล้ว พารามิเตอร์ไม่จำเป็นต้องปรับแต่งหากไม่ได้มีความเข้าใจในกฎเกณฑ์ แต่การเลือกช่วงเวลาของตัวชี้วัดจึงเป็นสิ่งจำเป็น

ในการกำหนดแนวโน้มระยะยาวควรใช้แผนภูมิรายเดือน; ในการศึกษาช่วงกลางควรใช้แผนภูมิรายสัปดาห์; สำหรับการลงทุนระยะสั้นควรใช้แผนภูมิรายวัน; ในการกำหนดจังหวะการซื้อขายในวันนั้นสามารถใช้แผนภูมิ 60 หรื10 นาที

3. การระงับของตัวชี้วัด

การระงับของตัวชี้วัดเกิดขึ้นเพราะตัวชี้วัดจะมีการคำนวณจากข้อมูลทางประวัติศาสตร์ แต่มาตรฐานตลาดมีการเปลี่ยนแปลงเสมอ อาจทำให้เกิดกรณีที่ไม่สามารถอธิบายหรือคาดการณ์ได้ ซึ่งกรณีเหล่านั้นเรียกว่าการระงับของตัวชี้วัด