การเทรดฟอเร็กซ์มาร์จิ้นคืออะไร?

การเทรดฟอเร็กซ์มาร์จิ้นคือกระบวนการที่นักลงทุนทำการซื้อขายฟอเร็กซ์ผ่านทางธนาคารหรือโบรกเกอร์ที่ให้ความไว้วางใจ โดยใช้ประโยชน์จากหลักการการลงทุนที่มีเลเวอเรจ เป็นวิธีการซื้อขายฟอเร็กซ์ล่วงหน้าระหว่างสถาบันการเงินและนักลงทุน โดยนักลงทุนเพียงจ่ายมาร์จิ้นบางส่วนก็สามารถทำการซื้อขายได้ 100% ทำให้นักลงทุนที่มีเงินทุนต่ำก็สามารถเข้าร่วมในการเทรดฟอเร็กซ์ได้

มาร์จิ้นและเลเวอเรจ

ตามมาตรฐานของประเทศที่พัฒนาแล้ว สัดส่วนการเงินทั่วไปจะอยู่ที่ 10-20 เท่าขึ้นไป กล่าวอีกนัยหนึ่ง หากอัตราส่วนการเงินอยู่ที่ 20 เท่า นักลงทุนจำเป็นต้องจ่ายมาร์จิ้นประมาณ 5% ก็สามารถทำการซื้อขายฟอเร็กซ์ได้ นั่นหมายความว่านักลงทุนเพียงจ่าย 5,000 ดอลลาร์ ก็สามารถทำการซื้อขายฟอเร็กซ์มูลค่า 100,000 ดอลลาร์ได้

ตัวอย่างการเทรดฟอเร็กซ์มาร์จิ้น

ยกตัวอย่าง นักลงทุน A ทำการเทรดฟอเร็กซ์มาร์จิ้น โดยมีสัดส่วนมาร์จิ้น 1% หากนักลงทุนคาดการณ์ว่ายูโรจะเพิ่มขึ้น มูลค่ามาร์จิ้นที่แท้จริงคือ 100,000 ดอลลาร์ (100×1%) โดยสามารถซื้อสัญญาที่มีมูลค่า 10,000,000 ดอลลาร์ได้ เมื่ออัตราแลกเปลี่ยนยูโรสู่ดอลลาร์มีการเพิ่มขึ้น 1% นักลงทุนจะสามารถทำกำไรได้ 100,000 ดอลลาร์ โดยอัตราผลตอบแทนสูงถึง 100% แต่ถ้ายูโรร่วงลง 1% นักลงทุนอาจสูญเสียเงินทั้งหมดที่ลงทุน

การหยุดขาดทุน

โดยทั่วไปเมื่อการขาดทุนของนักลงทุนเกินระดับที่กำหนด โบรกเกอร์มีสิทธิ์ที่จะหยุดขาดทุน การเทรดฟอเร็กซ์มาร์จิ้น (หรือการเทรดฟอเร็กซ์ด้วยเลเวอเรจ) มีความหมายพื้นฐานว่าเป็นการทำสัญญาซื้อขาย

การคิดมูลค่าของจุด

ประการแรก ราคาของฟอเร็กซ์ระหว่างประเทศเป็นเลขห้าหมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งยูโร ตัวอย่างเช่น ยูโร/ดอลลาร์ 1.2800 ซึ่งหมายความว่า 1 ยูโรสามารถแลกได้ 1.2800 ดอลลาร์ เมื่อยูโรเคลื่อนไหวจาก 1.2800 ไปที่ 1.2801 หรือ 1.2799 การเคลื่อนไหว 0.0001 นี้เรียกว่า 1 จุด

มูลค่าของจุดในสัญญา

ประการที่สอง ในระดับสากล สัญญาแบบมาตรฐานมีมูลค่า 100,000 ดอลลาร์ (100,000 ดอลลาร์) และสัญญาแบบมินิมีมูลค่า 10,000 ดอลลาร์ (10,000 ดอลลาร์) มูลค่าของ 1 จุดคืออะไร? คูณ 100,000 ดอลลาร์ * 0.0001 = 10 ดอลลาร์ และ 10,000 ดอลลาร์ * 0.0001 = 1 ดอลลาร์ ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเลเวอเรจ 1:100 หรือ 1:400 มูลค่าของ 1 จุดในสัญญามาตรฐานจะอยู่ที่ 10 ดอลลาร์ และในสัญญามินิจะอยู่ที่ 1 ดอลลาร์

ตัวอย่างการใช้เลเวอเรจ

ประการที่สาม ในลักษณะเช่นนี้ 100,000/100 เท่ากับ 1,000 ดอลลาร์ และ 100,000/400 เท่ากับ 250 ดอลลาร์ กล่าวคือ ในการทำสัญญามาตรฐาน 1 สัญญา หากใช้เลเวอเรจ 1:100 จำเป็นต้องใช้เงินในบัญชี 1,000 ดอลลาร์ และหากใช้เลเวอเรจ 1:400 จำเป็นต้องใช้เงินในบัญชี 250 ดอลลาร์

การประเมินความเสี่ยง

ยกตัวอย่างบัญชีที่มีเงิน 6,000 ดอลลาร์ โดยการซื้อ 1 สัญญา ยูโร/ดอลลาร์ที่มีมูลค่าจุดละ 10 ดอลลาร์: เลเวอเรจ 1:100 ใช้เงินทุน 1,000 ดอลลาร์ บัญชีจะเหลือ 5,000 ดอลลาร์สำหรับการต้านทานความเสี่ยงและสามารถต้านทานการขาดทุนได้ 500 จุด เมื่อราคาตลาดเคลื่อนไหวไปทางขาดทุน 500 จุด ระบบจะดำเนินการเรียกเก็บเงินมาร์จิ้นและบังคับปิดคำสั่งซื้อของท่าน (ความเสี่ยงปานกลาง) เลเวอเรจ 1:400 ใช้เงินทุน 250 ดอลลาร์ บัญชีจะเหลือ 5,750 ดอลลาร์สำหรับการต้านทานความเสี่ยงและสามารถต้านทานการขาดทุนได้ 575 จุด ระบบจะดำเนินการเรียกเก็บเงินมาร์จิ้นก็ต่อเมื่อราคาตลาดขาดทุน 575 จุด (ความเสี่ยงต่ำกว่าเปรียบเทียบกับเลเวอเรจ 1:100)

ข้อสรุป

จากนั้นเราสามารถสรุปได้ว่า หากมีเงินทุนในบัญชีเท่ากัน และทำการซื้อขายในจำนวนเท่ากัน (จำนวน 1 สัญญาเรียกว่า 1 lot) หากอัตราส่วนเลเวอเรจสูงขึ้น ความเสี่ยงในการเรียกเก็บเงินมาร์จิ้นจะน้อยลง! แต่ต้องคำนึงถึงว่าหากเลเวอเรจสูง เงินมาร์จิ้นที่ใช้ในแต่ละคำสั่งซื้อจะลดลง ซึ่งอาจทำให้无法ต้านทานการซื้อขายที่มากเกินไปจากนั้นความเสี่ยงจะเพิ่มขึ้น