ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศคืออะไร? ชื่ออื่น ๆ ที่ใช้เรียกว่ามีอะไรบ้าง?

ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ (Forex) เป็นสถานที่ที่ธนาคาร บริษัท รัฐบาล นักลงทุน และผู้ค้ามาแลกเปลี่ยนและเก็งกำไรค่าเงิน ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศยังถูกเรียกว่า 'ตลาด FX', 'ตลาดเงินตรา', 'ตลาดเงินตราต่างประเทศ' หรือ 'ตลาดเงิน' ซึ่งเป็นตลาดที่ใหญ่ที่สุดและมีสภาพคล่องสูงที่สุดในโลก โดยมีปริมาณการซื้อขายเฉลี่ยต่อวันที่ 3.98 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ

ตลาดเปิดทำการเมื่อใด? และมีความสัมพันธ์กับระบบ Bretton Woods อย่างไร?

ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเปิดทำการ 5 วันต่อสัปดาห์ ตลอด 24 ชั่วโมงในแต่ละวัน โดยศูนย์กลางการค้าสำคัญที่สุดของโลกตั้งอยู่ที่ลอนดอน นิวยอร์ก โตเกียว ซูริค แฟรงค์เฟิร์ต ฮ่องกง สิงคโปร์ ปารีส และซิดนีย์

น่าสังเกตว่าตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศไม่มีตลาดกลาง แต่การซื้อขายเกิดขึ้นในรูปแบบ "ตลาดนอก" ซึ่งแตกต่างจากหุ้นที่มีตลาดกลางให้บริการ เช่น ตลาดหุ้นนิวยอร์ก สำหรับเงินตราเป็นผลิตภัณฑ์ที่อ้างอิงจากธนาคารใหญ่ ๆ ทุกแห่ง แต่ไม่ใช่ธนาคารทุกแห่งจะมีราคาเหมือนกัน ขณะนี้แพลตฟอร์มโบรกเกอร์ได้รับข้อมูลจากธนาคารต่าง ๆ และราคาที่เราเห็นจากโบรกเกอร์คือค่าเฉลี่ยที่ใกล้เคียง โดยโบรกเกอร์จะทำการซื้อขายและดำเนินธุรกรรมให้คุณ

บทนำเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ

ส่วนนี้อาจจะมีความน่าเบื่อหน่าย แต่การมีความเข้าใจพื้นฐานเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศก็มีความสำคัญ เพื่อให้คุณเข้าใจว่าทำไมมันถึงมีอยู่ และมันพัฒนามาได้อย่างไร จึงขอสรุปประวัติศาสตร์ของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศให้อย่างนี้:

ในปี 1876 มาตรฐานการแลกเปลี่ยนทองคำถูกนำมาใช้ โดยทั่วไปแล้วธนบัตรทั้งหมดจะต้องมีทองคำที่หนักแน่นสนับสนุน เพื่อให้โลกเงินตราเป็นที่มั่นคงโดยการเชื่อมโยงกับราคาทองคำ แม้ว่าในทางทฤษฎีจะเป็นความคิดที่ดี แต่ในทางปฏิบัตินั้นกลับสร้างรูปแบบรุ่งเรือง - ซบเซา จนในที่สุดส่งผลให้มาตรฐานทองคำสูญหายไป

เนื่องจากประเทศหลัก ๆ ในยุโรปไม่ได้มีทองคำมากพอที่จะสนับสนุนเงินตราที่ใช้ในการชำระค่าใช้จ่ายทางทหารขนาดใหญ่ มาตรฐานทองคำจึงถูกยกเลิกเมื่อสงครามโลกครั้งที่ 2 เริ่มต้นขึ้น แม้ว่าจะมีการยกเลิกมาตรฐานทองคำ แต่โลหะมีค่าก็ไม่เคยสูญเสียสถานะในฐานะรูปแบบสุดท้ายของค่าเงิน

จากนั้นโลกตัดสินใจที่จะใช้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนคงที่ ส่งผลให้ดอลลาร์กลายเป็นเงินตราสำรองหลัก และเป็นเงินตราเพียงหนึ่งเดียวที่ได้รับการรองรับด้วยทองคำ ซึ่งถูกเรียกว่า "ระบบ Bretton Woods" ที่ก่อตั้งขึ้นในปี 1944 (ผมรู้ว่าคุณยินดีที่จะรู้เรื่องนี้) ในปี 1971 สหรัฐอเมริกาได้ประกาศว่าจะไม่แลกเปลี่ยนดอลลาร์เป็นทองคำอีกต่อไป ซึ่งทำให้ระบบ Bretton Woods สิ้นสุดลง

ความล่มสลายของระบบ Bretton Woods ได้ส่งผลให้ในปี 1976 เกิดการยอมรับอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัวในหลายประเทศทั่วโลก ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศในปัจจุบัน แม้ว่าจะเพิ่งถูกนำมาใช้ในรูปแบบการซื้อขายอิเล็กทรอนิกส์ในช่วงกลางปี 1990

ตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศเป็นสถานที่ที่สถาบันหรือบุคคลจะเข้ามาแลกเปลี่ยนและลงทุนในเงินตรา โดยมีปริมาณการซื้อขายต่อวันถึง 3.98 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐ เปิดทำการตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ตลอด 24 ชั่วโมง มาตรฐานทองคำที่เริ่มใช้ในปี 1876 ได้ถูกยกเลิกไป จากนั้นดอลลาร์ก็ได้มาแทนที่ทองคำในฐานะมาตรฐานการแลกเปลี่ยนที่ใช้ร่วมกันผ่านระบบ Bretton Woods หลังจากระบบ Bretton Woods สิ้นสุดลง ประเทศต่าง ๆ เริ่มยอมรับอัตราแลกเปลี่ยนลอยตัว ซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้นของตลาดแลกเปลี่ยนเงินตราต่างประเทศ